भास्कर ग्राउंड रिपोर्ट:लालबागचा राजा...… मुखदर्शन, स्पर्श अन् धारणा, मुंबईत गणेशोत्सवाचा जल्लोष, लालबागच्या राजाच्या दर्शनासाठी रांगा

गणेश चतुर्थी. बाप्पाच्या दर्शनाचा पहिला दिवस. मुंबईत लालबागच्या राजाच्या दर्शनासाठी मध्यरात्रीपासून रांगा लागल्या. पहाटे ५ वाजता दर्शन सुरू झाले. पण लोक ४-५ तास आधीच रांगेत उभे राहू लागले. येथे तीन प्रकारच्या रांगा आहेत. पहिली - ज्यांची इच्छा पूर्ण झाली आहे त्यांच्यासाठी. दुसरी - चरणस्पर्शासाठी आणि तिसरी - मुखदर्शनासाठी. काही कामगार प्रवेशद्वारावर पास वाटत राहतात. वीस रुपयांचा हा पास फक्त मुखदर्शनासाठी आहे. याचा अर्थ दर्शन घ्या आणि पुढे जा. तथापि, हा पास आत्मसमाधानापेक्षा अधिक काही नाही. कारण येथे रांगही खूप लांब आहे. या रांगेतील भाविकांशी बोललात तर कळेल की मुखदर्शन दोन ते अडीच तासांत होते. इतर रांगेत थोडा जास्त वेळ लागतो. जेव्हा तुम्ही सामान्य रांगेतील लोकांना विचारता की तुम्ही पास घेऊन रांगेत का गेला नाही? तेव्हा उत्तर मिळते - वीस रुपये मोठी गोष्ट नाही, पण बाप्पाच्या दर्शनासाठी शॉर्टकटची गरज नाही. असो. पहिल्या दिवशी इतकी गर्दी नव्हती, ती दुसऱ्या किंवा तिसऱ्या दिवसापासून सुरू होते. अडीच तासांत दर्शन घेतल्यानंतर लोक समाधानी दिसत होते. दर्शन होताच अडीच ते तीन तासांचा सर्व थकवा संपतो. भव्य-दिव्य दर्शन लोकांना भारावून टाकते. या दिव्य अनुभवाचे वर्णन कसे करता येईल याचा विचार करा. मनात येते की, हे लिहिताना प्रख्यात आणि आदिकवी रसखान यांना कसे वाटले असेल जेव्हा बालकृष्णाबद्दल हे लिहिले असेल- धूरि भरे अति सुंदर श्याम जू, तैसी बनी सिर सुंदर चोटी। खेलत खात फिरे अंगना, पग पैंजनि बाजत पीरि कछौटी। वा छब को रसखान बिलोकत, वारत काम कलानिधि कोटि। काग के भाग बड़े सजनी, हरि हाथ सों लै गया माखन रोटी।। त्याचप्रमाणे लालबागच्या राजाबद्दलही असे म्हणता येईल माता, पिता, सखा, बंधु, किसी शब्द से कोई नाता नहीं। जब से तुझे देखा, ये सारे अक्षर गाढ़े हो गए।।

from महाराष्ट्र | दिव्य मराठी https://ift.tt/vWTwleE